Still in Chiang Mai..

Oke, mijn vorige verhaal was echt zo slecht geschreven. Hier komt een betere versie.

Om 14.00 uur komen we EINDELIJK aan op het station in Chiang Mai. Ik dacht dat het nooit zo gebeuren.. Na een verrotte nacht te hebben doorgebracht in de trein sta ik op met nog grotere wallen dan dat ik al had. Met de TukTuk worden we naar ons guesthouse gebracht. Wat een ervaring zo'n TukTuk..!! Dat doe ik dus niet weer. Ik weet niet hoe het zit met andere TukTuks maar wij kwamen amper vooruit. En dat was niet het enigste nadeel want je ademt alleen maar uitlaatgassen in. En ik hou heel erg van de geur van benzine, maar dit is te smerig. Toen we op de kamer kwamen plofte we alle 2 meteen op bed. Het enige wat we willen is slapen. Het is alleen zo jammer dat het matras zo knoeperd hard is. De tweede nacht heb ik beter geslapen, ik was ondertussen gewend aan het matras. Ik heb zelfs uitgeslapen tot half 11! Deze dag begint dus lekker rustig. We besluiten om een trip te gaan boeken, maar waarheen? Geen idee, we lopen gewoon de travel agency in. De mevrouw die ons helpt komt heel vriendelijk naar ons toe en vraagt waar we naar toe willen. Het valt stil, we denken ja hoe gaan we dit nou zeggen. We vragen of ze een map heeft met one day trips. We bladeren door de map en meteen valt 1 trip ons beide op. Ja die wordt het, we gaan naar the orchid farm, the longnecks, een rit maken op een oflifant, naar een waterval, raften en bamboo varen. Ook boeken we een diner met show voor de volgende dag.
Ondertussen terwijl de mevrouw voor ons ging bellen of er overal nog plek was moesten Tats en ik heel erg lachen. Deze dame is te grappig. Ze praat heel snel en onduidelijk Engels. Ze heeft kort haar dat in sprieten op haar hoofd staat. Als ze praat kijkt ze steeds naar onze borsten. Het viel mij in het begin niet eens op dat het een vrouw was want ze heeft 'geen Thaise tieten' aldus Tats. Ook draagt ze een mega tent onder een rare vorm broek. Oke,ik zeg tegen tats dat ik denk dat ze lesbisch is. Tats zegt hard op zonder erbij na te denken nou ik weet het niet maar mijn Gay rader draait niet hoor. Meteen schrikt ze van wat ze zo net zei. Mevrouw Tuk (zo heet ze) kan namelijk Engels en dat was Tats helemaal vergeten. 's avonds in bed hebben we nog heel hard om haar moeten lachen. De tranen stroomden over mijn wangen van het lachen.


De trip begon bij the Orchid farm. Ik moet eerlijk zeggen daar was geen moer aan. We hebben een paar foto's genomen en toen gingen we op weg naar the longnecks. Ik wist niet goed wat ik kon verwachten. In de bus vertelde de gids iets over hun bestaan. Ze komen oorspronkelijk uit Birma. Vroeger droegen ze de ringen om zich tegen de tijges te beschermen. Het weegt ongeveer 4 tot 5 kilo.. Ze beginnen met het plaatsten van de ringen op het 5de levensjaar. Er waren allemaal stalletje waar ze hun eigen gemaakte doeken verkochten en nog wat spulletjes. Als je met een longneck op de foto wilde stond er tegenover dat je iets moest kopen bij hun kraampje. Ook hebben we zelf van die ringen om ons nek gehad om te kijken hoe het voelde.
We vertrokken richtinge de olifanten. Ik had hier echt zin in en Tats bleef maar zeggen dat ze het zielig vond. Maar ach die olifanten lopen toch wel die 2 mensen meer maakt ook niet uit. Het was een geweldige ervaring. In het begin voelt het allemaal heel gek, je zit hoog, hobbelig en gaat alle kanten op. We moesten de rivier oversteken om in de jungle te komen. Het paadje was stijl naar beneden en we hingen letterlijk recht in het zitje. Woow dat was even slikken.. de rest van de rit hebben we alleen maar genoten van het uitzicht, gelachten om onze olifanten rijder O my god en we moesten erop letten dat onze rug niet beurs zou worden van de stale rugleuning. De geur die ik me bij de jungle voorstelde hing hier ook echt! Na daar heerlijk te hebben geluncht zijn we naar de waterval gelopen. Dit was nog niet zo'n makkelijke opgave als dat je zou denken. Het pad was glad, soms erg smal en het was mega benauwd. Ja dat was voor ons beide Puffen geblazen!
Ik stelde me een muur van water voor dat hard neerstort in het daaronder vormende meertje. Deze illusie werd geen werkelijkheid. Het was een klein watervalletje dat helemaal niks van mijn voorstelling weghad.
Toen we verder gingen om te gaan raften zag ik dat het water erg rustig was. Aangezien het water zo rustig was dacht ik dat aan het bamboo varen al helemaal geen reet was. Maar het bamboo varen was 10x zo leuk. Bamboo drijft normaal gesproken, maar ons flot zinkte en we stonden tot onze knieen in het water. Ik ben zo vaak in het water gevallen omdat ik voor de zoveelste keer weer met mijn voet door het flot zakte. Ook konden we het niet laten om elkaar eraf te duwen wat een watergevecht werd..
Na deze dag zijn we gaan informeren hoe duur een vliegticket was, te duur! Hmm oke, vliegen wordt het dus niet. De trein is sowieso afgeschreven, dus is onze enige optie de bus.
We kunnen het ticket alleen halen op het busstation zelf dus besluiten we dat de volgende dag te doen na onze trip naar de tempel Wat Whratat. De hele dag door had Tats al pijn in haar schouders en nek dus wilde ze graag een massage nemen wat ik goed kon gebruiken als excuus om ook mee te gaan. Ik nam een body wrap dat werkelijk heerlijk was! Ik was helemaal ingesmeerd met 'mud' Daarna werd ik in doeken gewikkeld en ging ze mijn schouders, nek en hootd masseren.
Zo ik ben klaar voor de volgende trip. We gaan naar de tempel toe die ik er prachtig uit vind zien. Ik had me alleen wat meer voorgesteld van deze dag dan dat we werkelijk gedaan hebben. Geen nood, want s' avonds staat ons een dinner te wachten met een show waarnaar we gaan kijken.
Het eten was zo lekker dat ik bleef eten. En omdat ze onbeperkt eten kwamen brengen is dat moeilijk te weerstaan!
Ik heb mijn buikje in iedergeval gevuld en dat komt mooi. Vannacht vertrekt onze bus om 05.00uur naar Pattaya en we zullen niet stoppen.
Ik heb dus genoeg vet opgeslagen voor de komende 12uur.

04.45, het licht gaat aan en ik hoor Tats me naam roepen. Ik doe langzaam mijn ogen open en zie dat ze rechtop in bed zit. Oke, dit kan niet veel goeds betekenen. 'Maris, het is kwart voor 5!' zegt ze. Nog half slaperig dringt het pas iets later tot me door.. Neee we hebben de bus gemist. Het is zo'n 15 minuten rijden om daar te komen dus dat redden we echt niet meer. We besluiten verder te slapen en de wekker later te zetten om vervolgens naar het station te gaan om te proberen onze tickets om te zetten.
Daar aangekomen lukt het niet om ze zonder te hoeven betalen een nieuw ticket aan te schaffen. Dat wordt een nieuwe kopen voor de eerstvolgende rit van 14.30uur!
Dat betekend dat we nog 7 uur op het busstation moeten doorbrengen voor we Chiang Mai achter ons kunnen laten!
We verwachten morgen om 05.30uur in Pattaya aan te komen.

Ik hoop dat we deze keer meer geluk hebben..