Reizen

We verlieten Koh Tao met de intentie naar het Khao Sok National Park te gaan. Het wachten was op de boot die ons zou oppikken om 10:00uur. Dit duurde echter langer als gepland. Hij arriveerde ongeveer rond 11:00uur. Waarom de boot zolang vertraging had? Het stormde op het beeldschone eiland. We zagen en voelde de storm vanaf de zee zo het land op komen.! En binnen een minuut waren we kletsnat! Op de boot kreeg iedereen een zakje. Ik denk dat zo'n 1/3 hem gebruikt heeft! De boot ging zo op en neer in de golven dat de gangboorden in het water hingen.
Tot onze grote verbazing moesten we een overstap maken op Koh Phangan. Het zat ons niet erg mee want ook die boot kwam ruim een half uur te laat. En ja ach, als verassing moesten we op Koh Samui nog een overstap maken. We hadden het ondertussen wel een beetje gehad met het reizen. We moesten vanaf de pier waar we aankwamen naar een andere pier lopen in een flink want het cruise schip lag op ons te wachten.. Ja hello.. wij kunnen toch niks aan dit weer en de vertragingen doen!?
Op deze boot konden we alles even op een rijte zetten. We hadden zo'n anderhalf tot 2 uur vertraging. Onze bus die klaar zou staan om ons vanaf Suratthani naar Khao Sok National Park te brengen zou eventueel al weg kunnen zijn. In Suratthani aangekomen (19:00uur) was het busje inderdaad om de geplande tijd 17:00uur vertrokken. Oke wat nu?
We vragen aan een poppetje van een busmaatschappij wat we nu moeten doen. Het gaat allemaal zo gehaast en voor we het weten zitten we in een bus die ons blijkbaar naar de 'stad' Suratthani brengt. Door the middle of nowhere is het i uur rijden voor we gedropt worden bij een erop lijkende Travel agency in een verlaten deel van deze plaats. En nog geen seconde later is de bus alweer vertrokken.
Rond 21:00uur..
De vrouw van de travel agency verteld ons dat we vanavond nog met een bus meekunnen naar het NP, we moeten dan een flink bedrag neertellen dus dat plan wuiven we af. Voor minder kunnen we morgen vroeg mee met een busje naar het NP maar dan moeten we ook weer voor een nieuw ticket betalen. Jaa daaaaag we hebben al betaald en we betalen echt niet nog een keer. Na een kort overleg denken we allebei Bye Bye NP! We besluiten naar het vliegveld te gaan om te kijken of er vluchten naar een ander land gaan. We jumpen met nog 3 andere gestrande gasten in een taxi naar de luchthaven. GESLOTEN! Morgen om 09:00uur kunnen we terrecht en ze vliegen alleen naar Bangkok. #.@! Grrrr.. We overnachten in een hotel dichtbij het vliegveld en zijn zelfs nog voor 09:00uur op het vliegveld. De 3 vluchten die deze dag vertrekken zijn allemaal volgeboekt. We laten ons op de stand-by list zetten in de hoop een stoel te bemachtigen. Tot onze grote verbazing krijgen wij GEEN stoel maar andere mensen die later aankomen wel. Waarom? Die hebben een membercard en die gaan voor.
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10.. Adem in Adem uit voor er dingen gebeuren die niet zouden moeten gebeuren.
De enige optie die we hebben is naar Bangkok met de trein. We hebben ondertussen genoeg tijd gehad om na te denken waar we heen willen. We willen naar het eiland Koh Samet. Vanuit Bangkok hebben we een aansluiting op de bus die ons naar Ban Phe brengt. En ook daar kunnen we zo op de boot naar Koh Samet.

Aangekomen op Koh Samet zitten we in een overvolle taxi. Koh Samet is een National Park dus moet je toegang betalen om binnen te komen. Omdat er 6 mensen in 1 keer betalen denkt het poppetje die blijkbaar niet kan tellen dat wij daarbij horen en zo sneaken we binnen.
Het uitgekozen resort zit boven ons budget en we besluiten naar het naastliggende resort te gaan die goedkoper is. We komen vermoeid in de kamer aan en het dringt ons nog niet door dar er overal mieren lopen. Het is te vies voor woorden! Oke, deze nacht moeten we zien door te komen en dan gaan we lekker terug naar het 'duurdere' resort. Vannacht wordt onze tweede nacht dat we daar blijven slapen. We hebben gisteren lekker even in de zon gelegen maar hielden het niet lang vol. Hopelijk kunnen we vandaag nog even uitrusten voor we de volgende reis voor de boeg hebben. De 31ste hebben we namelijk gepland terug naar ons o zo fijne Bangkok te gaan.
Ja dit is een planning. De planningen die we iedere dag maakte zijn nog geen dag zo verlopen als we gepland hadden. Dus misschien lezen jullie wel weer heel iets anders wanneer ik nog een bericht zet..